-
1 blisko
blisko [bliskɔ]1) ( w przestrzeni) nahe, in der Nähez bliska aus der Nähehotel jest gdzieś \blisko das Hotel ist irgendwo hier in der Nähenie podchodź zbyt \blisko! geh nicht zu nahe heran!2) ( w czasie) nahe, baldwiosna jest już \blisko der Frühling ist schon nahebyło już \blisko północy es war beinahe Mitternacht3) ( pokrewieństwo) nahe, engjesteśmy \blisko spokrewnieni wir sind eng miteinander verwandt4) ( prawie) beinahe, fastona ma \blisko osiemdziesiąt lat sie ist fast achtzig Jahre altczekałam \blisko godzinę ich habe fast eine Stunde gewartetII. prep +gen nahe +dat\blisko lotniska nahe dem Flughafenstoisz za \blisko ognia du stehst zu nahe am Feuersiedzieć \blisko siebie eng nebeneinander sitzen -
2 siebie
siebie pron (DL sobie, GA siebie oder się, I sobą) sich; einander;pasować do siebie zueinander passen;następować po sobie aufeinanderfolgen;pod sobą unter sich;przed sobą vor sich;mieć ze sobą mithaben;mieć na sobie anhaben;zrobić pf sobie herbatę sich einen Tee machen;rozmawiać ze sobą miteinander sprechen;podzielić pf między siebie untereinander teilen;patrzeć za siebie zurückschauen;blisko siebie nahe beieinander;wziąć dla siebie für sich nehmen -
3 beisammen
1) ( zusammen) razem\beisammen sein być razemsehr dicht \beisammenwohnen ( in einer Siedlung) mieszkać bardzo blisko siebiezu dicht \beisammenstehen stać zbyt blisko siebie2) ( fig)körperlich/geistig [noch] gut \beisammen sein być [wciąż] w dobrej formie fizycznej/umysłowej -
4 beieinander
beieinander [baɪ?aɪ'nandɐ] adv( nahe zusammen) jeden przy drugim, obok siebieseine Sachen/Familie \beieinanderhaben mieć swoje rzeczy/swoją rodzinę przy sobie\beieinander sein być razem\beieinanderliegen być w kupie ( pot)\beieinanderstehen/\beieinandersitzen stać/siedzieć obok siebiesehr dicht \beieinanderwohnen ( in einer Siedlung) mieszkać bardzo blisko siebie -
5 eng
eng [ɛŋ]I. adj[jdm] zu \eng sein być [dla kogoś] zbyt obcisłym6) ( eingeschränkt)im \engeren Sinne w ścisłym znaczeniuin die \engere Wahl kommen przejść do następnego etapu8) (fam: schwierig)das wird \eng ( fam) to będzie trudneII. adv1) ( knapp)\eng anliegen Kleidung: być obcisłymeinen Rock \enger machen zwęzić spódnicę2) ( dicht)\eng nebeneinander sitzen/stehen siedzieć/stać blisko siebiesehr \eng tanzen tańczyć w objęciach\eng befreundet sein być [z kimś] w zażyłej przyjaźnietw [zu] \eng sehen być nietolerancyjnymetw nicht so \eng sehen tolerować coś, wykazywać zrozumienie dla czegoś -
6 zestawiać
1) ( kłaść niżej) herunterstellen2) ( stawiać blisko siebie) nebeneinander stellen3) ( składać w całość)\zestawiać coś z czymś etw mit etw zusammensetzenzestawić [złamaną] kość [gebrochenen] Knochen ausrichtenzestawić [złamaną] nogę [gebrochenes] Bein ausrichten -
7 nah
nah <näher, nächste>I. adjden Tränen \nah[e] sein być bliskim płaczu\nah[e] daran sein etw zu tun być bliskim zrobienia czegośII. adv\nah an etw ( akk) herantreten podejść blisko czegośsie saßen \nah beieinander siedzieli obok siebievon \nahem z bliska2) ( zeitlich)\nah bevorstehen zbliżać się3) ( eng)ich bin \nah mit ihm verwandt jestem z nim blisko spokrewniony -
8 obok
obok [ɔbɔk]I. prep +gen1) ( blisko) neben +dat\obok stołu neben dem Tisch\obok siebie nebeneinander2) ( oprócz) außer +dat, abgesehen von +dat\obok szczęścia trzeba mieć trochę wiedzy außer Glück braucht man auch etwas WissenII. adv daneben, nebenantuż \obok dicht [ lub gleich] daneben, in unmittelbarer Näheprzejechał \obok, nie zatrzymując się er fuhr vorbei, ohne anzuhalten -
9 dicht
См. также в других словарях:
przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
ciasny — ciaśniejszy 1. «zajmujący niewielką przestrzeń, nie pozostawiający wolnej przestrzeni, mało pojemny; nieobszerny, mały, wąski, obcisły» Ciasny kąt, pokój, Ciasne przejście. Ciasne buty, ubranie. ◊ pot. żart. Kochać kogoś jak psy dziada w ciasnej… … Słownik języka polskiego
zwarcie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zewrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zwarcie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zwarć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… … Słownik frazeologiczny
archipelag — m III, D. u, N. archipelaggiem; lm M. i «grupa wysp leżących blisko siebie, zwykle tego samego pochodzenia (np. wulkanicznego) i mających podobną budowę geologiczną» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
dublet — m IV, D. u, Ms. dubletecie; lm M. y 1. «drugi identyczny egzemplarz jakiegoś przedmiotu, np. książki» ∆ fiz. Dublet widmowy «w widmie atomu dwie linie położone bardzo blisko siebie i obserwowane za pomocą przyrządów spektralnych o małej zdolności … Słownik języka polskiego
klaster — m IV, D. a, Ms. klastererze; lm M. y muz. «wielodźwięk zbudowany z dźwięków znajdujących się blisko siebie w skali muzycznej, zagranych równocześnie lub rozłożonych w czasie, nawarstwiających się; stosowany we współczesnej muzyce instrumentalnej» … Słownik języka polskiego
owrzodzenie — n I; lm D. owrzodzenieeń «wrzody na powierzchni skóry lub błony śluzowej umiejscowione blisko siebie» Owrzodzenie żołądka, dwunastnicy, goleni … Słownik języka polskiego
pierścieniowy — 1. «mający kształt pierścienia, mający zamknięty obwód; okrągły» Otwór pierścieniowy. Uszczelki pierścieniowe. Rurociąg pierścieniowy. ∆ archeol. Wał, gród pierścieniowy «wał, gród budowany w kształcie pierścienia, tworzący zamkniętą całość,… … Słownik języka polskiego
pozestawiać — dk I, pozestawiaćam, pozestawiaćasz, pozestawiaćają, pozestawiaćaj, pozestawiaćał, pozestawiaćany 1. «zestawić, zdjąć skądś wiele czegoś, jedno po drugim» Pozestawiać książki z półek. Pozestawiać naczynia ze stołu. 2. «zestawić, złożyć razem… … Słownik języka polskiego
